Dialogu social është një nga elementet më të rëndësishme për ndërtimin e një shoqërie të drejtë dhe një tregu pune të qëndrueshëm. Në të gjithë botën, ai funksionon si një mekanizëm që siguron bashkëpunim dhe mirëkuptim mes punëdhënësve, punëtorëve dhe qeverisë, duke u bazuar në parimin e përfaqësimit të barabartë dhe konsultimit të vazhdueshëm. Në Kosovë, megjithatë, ky koncept shpesh keqinterpretohet dhe kufizohet vetëm në diskutimet rreth funksionimit të Këshillit Ekonomik Social (KES).
Në të vërtetë, dialogu social nuk është vetëm funksionimi i KES-it. Ai përfshin çdo proces të informimit, konsultimit dhe negociatave mes punëdhënësve dhe punëtorëve, veçanërisht në nivel ndërmarrjesh dhe sektorësh. Në shumë vende, ky dialog është baza për ndërtimin e politikave të punës që adresojnë çështje të rëndësishme si të drejtat e punëtorëve, barazia gjinore, siguria në punë dhe balanca mes punës dhe jetës private.
Në Kosovë, dialogu social ka ngecur. Mosfunksionimi i KES-it është vetëm maja e një problemi më të thellë – mungesa e një dialogu dypalësh të mirëfilltë mes punëdhënësve dhe punëtorëve në nivelin bazë të ndërmarrjeve dhe sektorëve. Pa këtë bazë të fortë, mekanizmat tripalësh, siç është KES-i, mbeten formale dhe pa ndikim real në zgjidhjen e problemeve të tregut të punës. Kjo situatë ka krijuar një boshllëk të madh që dëmton të gjithë sistemin e marrëdhënieve të punës dhe minon mundësitë për zhvillim ekonomik dhe social.
Një Mekanizëm i Dobët dhe Përfaqësimi i Pabarabartë
Ligji për KES ekziston dhe mekanizmi është ndërtuar, por për më shumë se një dekadë ai nuk ka arritur të përmbushë pritshmëritë e vendosura. KES është krijuar si një platformë ku qeveria, sindikatat dhe bizneset mund të diskutojnë dhe miratojnë politika që ndihmojnë zhvillimin e tregut të punës. Megjithatë, që nga themelimi, ky mekanizëm ka dështuar të funksionojë siç duhet.
Për vite me radhë, temat e diskutuara në KES janë kufizuar vetëm në dy çështje kryesore: paga minimale dhe kontrata e përgjithshme kolektive. Ndërsa këto tema janë të rëndësishme, ato janë trajtuar në mënyrë të përsëritur dhe shpesh pa argumente të mbështetura në të dhëna konkrete. Për më tepër, asnjë nga këto tema nuk është zbatuar.
Një nga arsyet kryesore për këtë dështim është përfaqësimi i pabarabartë i palëve në KES. Aktualisht, përfaqësimi sindikal në Kosovë është 95% nga sektori publik, ndërsa sektori privat – që përfaqëson pjesën më të madhe të fuqisë punëtore dhe përballet me sfida shumë më të mëdha, si oraret e zgjatura, mungesa e kontratave dhe kushtet e vështira të punës – mbetet pothuajse tërësisht i papërfaqësuar.
Kjo do të thotë që zëri i shumicës së punëtorëve në Kosovë nuk dëgjohet, dhe sfidat e tyre mbeten pa adresuar. Ndërkohë, sektori publik ka një përfaqësim të plotë në KES dhe shpesh nuk ka interes të drejtpërdrejtë për të trajtuar problemet e sektorit privat. Ky boshllëk e bën dialogun social të paefektshëm dhe të larguar nga realiteti i tregut të punës.
Bizneset dhe Pozicioni i Tyre në Dialog
Nga ana tjetër, bizneset kanë qenë të rehatshme në këtë situatë. Duke mos u përballur me kërkesa të organizuara dhe të mirëartikuluara nga sindikatat, ato kanë shmangur çdo presion për të përmirësuar kushtet e punës. Në shumë raste, mungesa e organizimit sindikal në sektorin privat i ka lejuar bizneset të operojnë pa marrë parasysh standardet e punës apo të drejtat e punëtorëve.
Por kjo situatë po ndryshon. Konkurrenca për fuqinë punëtore po rritet dhe bizneset tani duhet të mendojnë për mënyra për të mbajtur punëtorët e aftë dhe të kualifikuar. Përmirësimi i kushteve të punës, sigurimi i kontratave të qarta dhe krijimi i një mjedisi pune dinjitoz nuk janë më opsione, por domosdoshmëri për mbijetesën dhe zhvillimin e tyre në treg.
Ligji i Ri i Punës: Një Nevojë e Domosdoshme
Ndërkohë që bota po përparon me direktiva që promovojnë balancën mes jetës dhe punës, fleksibilitetin dhe përmirësimin e kushteve të punës, Kosova ende nuk ka arritur të hartojë një ligj të ri të punës. Ligji aktual është i vjetëruar dhe nuk reflekton nevojat e një tregu pune modern, duke lënë punëtorët të pambrojtur dhe bizneset pa një kornizë të qartë për zhvillimin e marrëdhënieve të punës.
Një ligj i ri i punës është më shumë se i domosdoshëm; ai është jetik për të krijuar një bazë të fortë për zhvillimin e dialogut social dhe për të mbrojtur të drejtat e punëtorëve. Draftimi dhe miratimi i këtij ligji duhet të jenë një prioritet kombëtar, duke siguruar që ai të adresojë realitetet aktuale të tregut të punës dhe të krijojë kushte për ndërtimin e një dialogu të mirëfilltë.
Përfundim: Rruga Përpara për Dialogun Social
Dialogu social në Kosovë nuk është thjesht një mekanizëm administrativ apo një detyrim ligjor. Ai është një instrument i domosdoshëm për të ndërtuar një treg pune të drejtë dhe një shoqëri më të qëndrueshme. Për të arritur këtë, nevojiten reforma të thella, angazhime serioze dhe një vizion i përbashkët nga të gjitha palët.
Sindikatat duhet të dalin përtej sektorit publik dhe të fokusohen më shumë në organizimin e punëtorëve në sektorin privat. Ato duhet të informojnë dhe edukojnë punëtorët për të drejtat e tyre dhe të ndërtojnë një kulturë të re dialogu dypalësh, që është themeli për suksesin e dialogut tripalësh.
Bizneset duhet të kuptojnë se përmirësimi i kushteve të punës nuk është një barrë financiare, por një investim në produktivitetin dhe qëndrueshmërinë afatgjatë. Dialogu me punëtorët nuk duhet të shihet si një përballje, por si një mundësi për të krijuar marrëdhënie të qëndrueshme dhe për të ruajtur fuqinë punëtore.
Qeveria, nga ana e saj, duhet të marrë një rol më aktiv në mbështetjen e dialogut social. Politikat e saj duhet të nxisin bashkëpunimin dhe të krijojnë hapësira ku sindikatat dhe bizneset të mund të punojnë së bashku për të ndërtuar një treg pune më të drejtë dhe më të qëndrueshëm.
Në fund të fundit, dialogu social nuk është vetëm një proces – ai është një gur themeli për zhvillimin e një shoqërie ku të drejtat e punëtorëve dhe nevojat e biznesit janë të balancuara. Duke ndërtuar këtë dialog në të gjitha nivelet, mund të sigurojmë një të ardhme më të mirë për punëtorët, një ekonomi më konkurruese dhe një shoqëri më të drejtë për të gjithë qytetarët e Kosovës. Ky është një hap i madh përpara, por edhe një domosdoshmëri për të ardhmen tonë të përbashkët.